De dag vóór vertrek..

14 december 2025 

De dag waar we al ongeveer 14 maanden naartoe leefden, de dag die ons leven even behoorlijk op zijn kop zette, de dag dat we verhuisden naar Curaçao!!

Eigenlijk moet ik een dag eerder beginnen, zaterdag 13 december. Dit was namelijk de dag dat we uit ons appartement in Geldrop moesten. Op deze dag kwam de nieuwe huurder al, zodat we niet op de 14^e vroeg in de ochtend hoefden te kloten met de sleuteloverdracht, aangezien we rond 07.00 uur al aan zouden rijden naar Amsterdam – Schiphol.

Waar ik me deze dag het meest druk om maakte? Of het huis wel goed genoeg gepoetst was voor de nieuwe bewoner.. Ik maakte me niet zo druk om onze spullen, die waren namelijk de dagen ervoor al ingepakt en al onze persoonlijke spullen waren het appartement al uit.

Rond 14:00 uur kwam Debbie om onze koffers alvast op te halen, die pasten namelijk het handigst bij haar in de auto. Vervolgens stond C. (de huurder) rond 15.15 uur op de stoep. Met een peloton aan hulp, inclusief aanhangwagen vol spullen van haar. We verhuren ons appartement volledig gemeubileerd onder, dus meubels e.d. heeft ze niet nodig, op een bed voor haar dochter na.

Maar er kwamen me toch een partij spúllen binnen! Koffers, een kerstboom, dozen, lattenbodems, ik weet niet wat er allemaal voorbijkwam, maar ik voelde me er heel erg ongemakkelijk bij om daar mijn huis overgenomen te zien worden door een ander!
Ik ben helemaal niet materialistisch ingesteld en had dus niet verwacht dat het me zoveel zou doen. Dit ongemakkelijke gevoel had absoluut niets te maken met haar, ik gun het haar juist enorm, maar het had te maken met het idee dat we ons leven hier nu definitief gingen loslaten.
Maikel was nog even naar zijn moeder om het e.e.a. weg te brengen en ik stond me af te vragen of ik het kon maken om nog even op mijn… of haar.. uh, onze? bank te gaan zitten tot hij terug zou zijn.

Het geromantiseerde idee in mijn hoofd bleek allesbehalve te kloppen. Niet even een bakje koffie aan tafel, sleuteloverdracht en dan wij eruit, zij erin. Gelukkig was Maikel vrij snel terug en besloten we gauw de sleutels af te geven en richting Hotel Nijver te gaan (ja, mijn ‘oude’ werk!) om daar een nachtje te vertoeven en een borreltje te drinken met familie en vrienden op de laatste avond. En toen gingen we naar bed, wetend dat morgen alles anders zou zijn 😱